Κοράλια ωκεανών,
διαμάντια και κολόνες ναών.
Πολύτιμοι λίθοι,
ανεκτίμητοι, σα γιαγιάς παραμύθι.
Οξυγόνο της φύσης,
μιλούν στην καρδιά μου, πριν ψιθυρίσεις.
Στις φλέβες μου αίμα,
μιλούν με αλήθειες, μισούνε το ψέμα.
Φτερούγες των αετών,
προσευχές και αγιάσματα μοναχών.
Κάμποι λουλουδιασμένοι,
πουλιά και ανθρώποι ευτυχισμένοι.
Δροσοπηγές και ποτάμια,
οάσεις ψυχών, αγάπης πλοκάμια.
Δύναμη και κουράγιο,
σε φουρτουνιασμένες καρδιές το μουράγιο.