Ταράχτηκε η θάλασσα
γλυκοχαράματα.
Είδε στον ύπνο της
κουρσάρους, μιάσματα,
την πιάσαν φουρτούνες.
Μετράει τα καράβια της
και τις γοργόνες της.
Γνέφει στους κάβους
και στους θαμώνες της,
σε γλάρους και σκούνες.
Ροσμαρί, Ροσμαρί,
χωρίς εσένα δεν μπορεί,
στα χάδια σου να φθάσει.
Ροσμαρί, Ροσμαρί,
μ’ εσένα μόνο θα χαρεί
και θα σε απολαύσει.