Τον κόσμο τον τραγούδησα
από μικρό παιδί.
Οράματα δεν πούλησα
και σε καμιά τιμή.
Με όνειρα ταξίδευα
στη γη στους ουρανούς.
Στις ομορφιές επίστευα
κι ό,τι ορίζει ο νους.
Οι φίλοι με προδώσανε
χιλιάδες μαχαιριές.
Σε άλλους με χρεώσανε
με κάλπικες ζαριές.
Τον κόσμο τον βαρέθηκα
μιλάω σοβαρά.
Νόθα, στραβά, τ’ ανέχθηκα
λειψή και τη χαρά.