Μιλούν οι χτύποι της καρδιάς
και στων φιλιών τους πόθους
σεργιανίζουν.
Γλιστρούν τα λόγια της βραδιάς
και των ματιών τους χρόνους
αβγατίζουν.
Κρατούν τα χέρια δυνατά
του ουρανού το θόλο
προσκεφάλι.
Γιορτή του έρωτα η θωριά,
ηδονικά στο μώλο,
στ’ ακρογιάλι.
Χειροκροτάει ασταμάτητα ο Μορφέας,
γιατ’ είναι φιλαράκι της παρέας.
Χειροκροτάνε και χορεύουν τα γλαρόνια,
στέλνουν ευχές για να περνούν ερωτικά τα χρόνια.