Και προσπαθήσαμε μόνοι κι άοπλοι,
απροστάτευτοι κι εντελώς απρογραμμάτιστα.
Με απροσάρμοστους συνοδοιπόρους ν’ ανοίξουμε
δρόμους επιστροφής. Χωρίς πυξίδες φανών,
δίχως ανεμολόγια λογικής, χωρίς γραμματοσειρές,
καζαμία και περιφερόμενων περιοδικών νύστας.
Και προσπαθήσαμε νυσταγμένοι να
ξυπνήσουμε συνειδήσεις κάφρων και ποταπών,
εξουθενωμένων λοτταρίας…
Και προσπαθήσαμε έξαλλοι να οργανώσουμε
αποδράσεις σε λιμνάζοντες οργανισμούς
και βαλτωμένους χωροφύλακες ομίχλης.
Και προσπαθήσαμε να χειραγωγήσουμε
τα πάθη μας και τα λάθη μας.
Αλλά το ένστικτο μας οδηγούσε
πάντοτε στα ίδια λάθη και στα ίδια πάθη.
Οι άμυνές μας; Είναι ισοβίως ανεπαρκείς.
Και προσπαθήσαμε να φανούμε αντάξιοι
των προγόνων μας και της ένδοξης ιστορίας μας.
Η μηχανή του χρόνου δυστυχώς πρόδωσε
τις διαδρομές της μνήμης μας κι αποτύχαμε.
Και προσπαθήσαμε να στολίσουμε
μνημεία ηρώων και προτομές,
να λειτουργήσουμε Αρχαίους Ναούς…
Η κίνηση των κινητών μας ήταν
εξωπραγματική, μυθική κι έτσι
χάθηκε ο χρόνος, δίχως να πάρουμε
μηνύματα από το ζωοφόρο παρελθόν
μας και τα στηρίγματά μας…