Δεν προσπάθησα να αποβάλλω τους φόβους μου,
λόγω υπερβολικής εμπιστοσύνης στα
μέτρα και στα σταθμά σας.
Δεν προσπάθησα να κρατήσω αποστάσεις
από τους μπροστάρηδες και τους αχυρένιους
σας, στο σύνολό τους εγκάθετοι κι απογοητεύτηκα.
Δεν προσπάθησα να συγχωρήσω στον εαυτό μου
λάθη και παραλείψεις μου εκούσιες,
ούτε μηδαμινές απόπειρες ευτυχίας μου.
Δεν προσπάθησα να εξερευνήσω πορείες
νοθευμένες και αγκαθότοπους γλυκολαλούσας
βάρδιας. Μα ούτε και συμπληγάδες
χρεοκοπημένων δειλινών.
Δεν προσπάθησα να διαφεντέψω πλάγιες
κλίμακες και λιακωτά ανέμελα.
Μα ούτε και αμπελιώνες λεύτερης σοδειάς.
Δεν προσπάθησα να λυτρωθώ με
ψεύτικους όρκους και ιδιοτελείς συμφωνίες.
Δεν προσπάθησα να κολυμπήσω
στο βούρκο της σκέψης οφφικιούχων
και σε πισίνες απόλυτης ξηρασίας.
Δεν προσπάθησα να διαμορφώσω ήθη
σε ανήθικους κόλακες και σε
κολαστήρια ιδεών, δεν κράτησα σημαίες.
Δεν προσπάθησα να σημαδέψω ορίζοντες
με κάλπικους ήχους και σε ανέραστα
πεντάγραμμα δεν έγραψα ορίζοντες…
Δεν προσπάθησα να εξομολογηθώ
σε ήχους εσπερινών, σε γκάιντας
συγχορδίες, μα ούτε σε αρχονταρήκι
μοναστηριού…