Μια καλλονή, μια μάγισσα,
ενός παπά η κόρη.
Λουζόταν χτενιζότανε,
στου καραβιού την πλώρη.
Την εποθούσαν ναυαγοί,
τη ζήλευαν γοργόνες.
Την αφορίζαν μοναχοί,
τη γιόρταζαν χειμώνες.
Μια Πατρινιά, μια γόησσα,
ενός αλήτη αγάπη.
Όλους τους άντρες ήθελε,
να γράφει στο κιτάπι.
Άνθη της στέλναν Αχαιοί,
τραγούδια οι Αρκάδες.
Στήναν χορό οι Κρητικοί,
κατάρες οι μανάδες.