Πάντοτε θα σ' αγαπώ,
ως τ' ουρανού την άκρια.
Πάντοτε θα σε θρηνώ
και ας μην έχω δάκρυα.
Την Άνοιξη θα καρτερώ,
μην έλθεις σαν λουλούδι.
Τα κρύα βράδια θ' αγρυπνώ,
μην έλθεις σαν τραγούδι.
Με σένα ονειρευόμουνα,
ως της ζωής τη δύση.
Ποτέ δε φανταζόμουνα,
τη φλόγα σου να σβήσει.
Πάντα θα σε καρτερώ
κι ας ξέρω πως δεν θάρθεις.
Πάντοτε σ' έχω φυλαχτό...
Ποτέ δεν θα το μάθεις.