Φύτεψα ένα κλωναράκι,
ένα μικρό δεντράκι,
στης πούλιας το μπαλκόνι.
Ρώτησα σύννεφα, πουλιά,
σε είδαν σ' άλλη αγκαλιά (;)
Γιατ’ η καρδιά ματώνει (;)
Δεν έβγαλαν ούτε λαλιά,
τα σύννεφα και τα πουλιά.
Τα σύννεφα μου γνέψανε,
με απογοητεύσανε
και τα πουλιά πετάξαν,
την ελπίδα μου τρομάξαν.
Τα σύννεφα και τα πουλιά,
δεν έβγαλαν ούτε λαλιά.