Μη δικάσεις τα χρόνια
για να βρεις τη χαρά,
φτερουγάν χελιδόνια,
μα κοιμάσαι βαριά.
Κι αν απόψε ξυπνήσεις
στης καρδιάς τα σκαλιά,
τις πληγές μου ν' αφήσεις,
να σου χτίσουν φωλιά.
Να ξυπνήσεις πριν μπλέξουν
σε πλοκάμια ψυχής,
τα όνειρά σου και πλέξουν,
τη θηλιά να πνιγείς.