Σε πελάγη πνιγμένος, μου χαρίζεις πνοή.
Ναυαγός ξεχασμένος και μου δίνεις νησί.
Σ' ερημιές διψασμένος κι έχεις γίνει δροσιά.
Μ' αμαρτίες ντυμένος και γίνεσαι Παναγιά.
Με σπασμένες φτερούγες, μου γιατρεύεις πληγές.
Σε κλουβί πεινασμένος, με γυρίζεις στο χθες.
Από κόσμους διωγμένος και μου δίνεις φτερά.
Απ' αδικίες δεμένος κι έφθασες λευτεριά.
Πληγωμένος τα βράδια, με γιατρεύεις αυγή.
Σε καρδιάς ξηρασία, ζωογόνος βροχή.
Στα σκοτάδια χαμένος, γίνεσαι Πασχαλιά.
Στο χιονιά παγωμένος, μια ζεστή αγκαλιά.
… Στη ζωή γερασμένος και με πλάθεις παιδί …
… Από παντού τελειωμένος και μου κάνεις αρχή …