Τρένα σφυρίζουν κι οι τροχοί
ξυπνάνε πινακίδες
και στο παγκάκι μια ευχή,
ξοδεύει τις ελπίδες.
Διώχνουν την τρέλα κι οι φωτιές
σκορπίζουν εξελίξεις
και στο παρκάκι οι ματιές,
προσμένουνε αφίξεις.
Σκάβουν τα λάθη κι η βραδιά
βουλιάζει λεωφόρους
κι από της νιότης τα κλαδιά,
κρατά ’η ζωή τους φόρους.
Μην κλαις καημέ μου και μη λυπάσαι,
το χρόνο άλλο να μη φοβάσαι.
Όλα γυρίζουν σαν το ρολόι
χάντρες στου κόσμου το κομπολόι.