Σου μιλούσα ατελείωτα,
με το τραγούδι της καμπάνας,
σε καλούσα ασταμάτητα.
Με τον καημό της μάνας,
σε στόλιζα παθιασμένα,
με χρώματα της Άνοιξης.
Σε φρόντιζα παραμυθένια,
με αρώματα θείας κατάνυξης.
Σε νανούριζα, σε νανουρίζω
και δεν θα πάψω ποτέ να σε νανουρίζω.
Με το τραγούδι της καμπάνας,
με τον καημό της μάνας…
Με χρώματα της Άνοιξης,
με αρώματα θείας κατάνυξης…
(ΙΙ)
Σου μιλούσα και πάντα θα σου μιλώ…
Σε καλούσα και πάντα θα σε καλώ…
Σε στόλιζα και πάντα θα σε στολίζω…
Σε φρόντιζα και πάντα θα σε φροντίζω…
Ατελείωτα,
Ασταμάτητα…
Παθιασμένα,
Παραμυθένια…