Στους ίδιους κόσμους

E-mail

Βραδιάζει, ξημερώνει,

στους ίδιους δρόμους, η μοναξιά πάντα

μας ενώνει…

Βραδιάζει, ξημερώνει,

στους ίδιους πόνους, η απονιά πάντα

μας πληγώνει…

Χλωμιάζει, αναρρώνει,

στους ίδιους υπονόμους, η σκουριά πάντα

μας χαρακώνει…

Χλωμιάζει, αναρρώνει,

στους ίδιους κόσμους, η καταχνιά πάντα

μας σκοτώνει…