Home Ποιήματα Άνθη δεν έχει η αμμουδιά... Στ’ αζήτητα οι αγάπες

Στ’ αζήτητα οι αγάπες

E-mail

Ψάχνω για κάλλη κι ομορφιές

μέσ’ στου μυαλού τη χίμαιρα,

στο παρελθόν, στο σήμερα,

μ’ όνειρα κι αυταπάτες.

Στ’ αζήτητα οι αγάπες,

ψυχρές κι ανέραστες ματιές,

του έρωτα λαβωματιές.

 

Στου γκρεμού την άκρη

τραβάμε τα αισθήματα,

γι’ ανούσια προβλήματα

χύνουμε μαύρο δάκρυ.