Στις γειτονιές της σκέψης μου
σεργιάνισα ένα βράδυ,
παρέα είχα το σκοτάδι
και οδηγό το σκύλο μου.
Αλύχταγε στις λέξεις μου
στις λαθεμένες έξεις μου,
μα ’γώ ’κλαιγα το φίλο μου.
Στο βρυχηθμό σου θάλασσα
σκοτείνιασε ο κόσμος,
μαράθηκε κι ο δυόσμος
στη γλάστρα της καρδιάς μου.
Στα μαγικά σου βλάμισσα
τη μοίρα μου λαχτάρησα,
στη ρότα της σκιάς μου.