Με χίλια τρέχεις στη λεωφόρο,
κρέμεται η ζωή σου από μία κλωστή.
Για ψυχή έχεις το τροχοφόρο
και όνειρό σου, η στροφή να είναι κλειστή.
Δεν είναι παιχνίδι η ζωή,
απ’ το Δημιουργό μας είναι θαύμα.
Δεν θα τη βρείς σε μαγαζί,
να βάλεις ανταλλακτικά στο τραύμα.
Με χίλια τρέχεις και στις διαβάσεις,
φανάρια κόκκινα, πάντα τα προσπερνάς.
Τη Μοίρα σου όμως μην τη δικάσεις,
όταν κλείσει μιά μέρα τα μάτια κι εσύ θα πονάς.