(Ι)
Αγρίεψαν την ψυχή μας
με τα νάϋλον τραγούδια
και τα παρατράγουδά τους.
Ληστέψαν τη ζωή μας
τα μεταλλαγμένα τους παιχνίδια
κι όλα τα εκτρώματά τους.
Αγρίεψαν την ψυχή μας
με τον δήθεν πολιτισμό τους
και με τις αποφάσεις τους.
Ληστέψαν τη ζωή μας
με τον άρρωστο ψυχισμό τους
και με χυδαίες φράσεις τους.
(ΙΙ)
Ημερεύουν την ψυχή μας,
ο Λοΐζος κι ο Καλδάρας
με τραγούδια της Ελλάδας.
Με Βαμβακάρη και Τσιτσάνη,
η ζωή για να γλυκάνει.
Ημερεύουν την ψυχή μας,
Χατζηχρήστος, Μπαγιαντέρας
του πολιτισμού αγέρας.
Αυλωνίτης, Παξινού
η τροφή ψυχής και νού.
(ΙΙΙ)
Ημερεύουν την ψυχή μας,
Βασιλειάδου και Μακρής,
Τα στραβά δεν τα μπορείς.
Νίκος Γκάτσος και Ελύτης,
Στη ζωή μας καταλύτης.
Ημερεύουν την ψυχή μας,
Ο Ψαθάς και ο Τσιφόρος,
Ευωδιές απ’ Άγιο – Όρος.
Καζαντζάκης, Μακρυγιάννης,
Ο Ταύγετος της Μάνης.
(ΙV)
Ημερεύουν την ψυχή μας,
τα μπουζούκια της Ελλάδας
φλόγες άσβεστες της δάδας.
Ζαφειρίου, Σπόρος, Χιώτης,
ελιξίριο της νιότης.
Παπαδόπουλος, Καρνέζης,
με τις ομορφιές να παίζεις.
Καραντίνης, Βασιλάς,
όλα τ’ άνθη να φιλάς.
Τατασόπουλος, Στεργίου,
με τα μύρα του αγίου.
Με Αλτή και με Τσιμπίδη,
με Χιονά, Κωνσταντινίδη.
Φορεσιές από πενιές,
από νέους κι απο νιές.