Στα πέλαγα αγναντεύω,
βράδυ, πρωί,
χρωματίζοντας πλοία
στης καρδιάς το πανί.
… Αναμνήσεις κι αρώματα,
της αμμουδιάς χαρακώματα.
Ο ουρανός τελειώνει
στ’ ορίζοντα την άκρη
και καρτερώ στο βράχο,
με συντροφιά το δάκρυ.
Στα πέλαγα αγναντεύω,
βράδυ, πρωί,
ζωγραφίζοντας πλοία
στης μοναξιάς το χαρτί
… Τραγούδια για θάλασσες,
μιά ζωή, μου τη χάλασες.