Έλα στης αγάπης μας το σπίτι,
άμυαλο, τρελό, μικρό σπουργίτι.
Στα φιλόξενα παράθυρά μου,
να φωλιάσεις μεσ' στη καμαρά μου.
Δεν μας μένει πια καιρός,
τέρμα της ζωής μας ο χορός.
Λιόγερμα, θα κλείσ’ η πόρτα
και θα σβήνουνε τα φώτα.
Έλα στης καρδιάς μου το μπαλκόνι,
άρρωστο, γυμνό μου χελιδόνι.
Μη σε πιάσουν οι χιονιάδες,
οι φουρτούνες κι οι βοριάδες.
Λιόγερμα θα κλείσ’ η πόρτα
και θα σβήνουνε τα φώτα.
Δεν μας μένει πια καιρός,
τέρμα της ζωής μας ο χορός.