Ένα χαμόγελο, μια καλημέρα

Μια καλημέρα στείλε μου,
με του καπνού τις ζωγραφιές,
με της φωτιάς τις στάχτες.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
αυτό που στέλνουν οι καρδιές,
όταν τους βάζουν φράχτες.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με τη δροσούλα απ’ την αυγή,
με τα φτερά της σκέψης.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
βάλσαμο, μύρο στην πληγή,
που δεν μπορείς ν’ αντέξεις.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με το παράπονο αηδονιού,
με την ηχώ καμπάνας.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με γλυκοδοξαριά βιολιού,
με προσμονή της μάνας.

(IΙ)
Μια καλημέρα στείλε μου,
με τις φτερούγες αετού,
με ευωδιές τ’ Απρίλη.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
απ’ την αυλίτσα του σπιτιού
κι αγαπημένα χείλη.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με παραμύθι της γιαγιάς,
σ’ ονειρεμένο βράδυ.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με κρυφοσκίρτημα καρδιάς,
και φεγγαριού το χάδι.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με τα λουλούδια της ζωής,
του Ολύμπου ομορφάδα.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με τα τραγούδια της ψυχής
και φως απ’ την Ελλάδα.

(IΙΙ)
Μια καλημέρα στείλε μου
με της γοργόνας τα φιλιά,
με τ’ Αλεξάνδρου λόγια.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με τους αγώνες αγκαλιά
και αιώνων δρομολόγια.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με τις Διονυσιακές γιορτές,
με του έρωτα τα βέλη.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με της Ακρόπολης ματιές,
το Αιγαίο ν’ ανατέλλει.

Μια καλημέρα στείλε μου,
με τους ανθούς της λεμονιάς,
με τα φιλιά του Μάη.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με μυρωδιές της γειτονιάς,
εκεί που ο νους σε πάει.

(IV)
Μια καλημέρα στείλε μου,
με τ’ αρμυρίκια του γιαλού,
με του πελάγου αέρα.
Ένα χαμόγελο ήλιε μου,
με τις εικόνες του μυαλού…
στου γυρισμού τη μέρα…

Φιλόζωοι!!! Φιλάνθρωποι;

Φροντίζουμε τις γάτες, τα σκυλιά
κι είναι συνάνθρωποι στο δρόμο,
παιδιά με δίχως αγκαλιά
και λέμε, πως θα φτιάξουμε τον κόσμο…

Όχι μόνο φιλόζωοι,
ευαίσθητοι στα κτήνη.
Ας γίνουμε φιλάνθρωποι,
στης Γης μας το καμίνι…

Για τα σκυλιά, τροφές, γιατρούς,
στις γάτες κομμωτήρια.
Για τα παιδιά, δεν το χωρά ο νους,
πείνα βιασμοί, μαρτύρια…

Η γκιόσα

Τις κατάρες, τις έχει ψωμοτύρι
και ούτε σκέψη για ευχές.
Παρέα έχει το λιβανιστήρι,
μετάνοιες και προσευχές…

Μισεί τη νύφη, το γαμπρό της,
κουνιάδες της, την πεθερά.
Παιδεύει και τον σύντροφό της,
γι’ αυτόν τον άγιο, δεν δίνει έναν παρά…

Πιστεύει στον πνευματικό της,
κάθε βδομάδα κοινωνεί.
Η γκιόσα δεν έχει το Θεό της,
τη μάθανε κι οι ουρανοί…

Η αγάπη είναι ευλογία,
το δίκιο, είναι ο Χριστός.
Μην παριστάνεις την αγία,
για θα σε σιχαθεί κι Αυτός…

Γιορτές και πανηγύρια

Έχει γιορτές ο μαχαλάς
γλέντια ολονύχτια, για μέρες.
η διαπλοκή κι ο Μαμωνάς
αλλάξανε τις βέρες…

Φέρνουν οι λήσταρχοι κρασί,
οι πόρνες τους μεζέδες.
Παπάδες δίνουν τις ευχές,
ταγοί με φερετζέδες…

Στο διαπασών οι μουσικές,
τρεκλίζουν μεθυσμένοι.
Στα Μάρκετ και στις αγορές,
όλοι ξενυχτισμένοι…

Καλλιεργούν κουτόχορτο,
τρόφιμο για αιώνες
και τον αδιόρθωτο λαό,
σε νόμους δήθεν… και κανόνες…

Για της Αγάπης το σκοπό

Μας έκλεισαν σε κάγκελα,
Μας δέσαν μ’ υποσχέσεις.
μας χώρισαν κι αφόρισαν,
γι’ αξίες αδιαφόρησαν
και πίσω… Σ’ άδειες λέξεις…

Φυλάκισαν τις σκέψεις μας,
πορείες στα χαμένα.
Πούλησαν και ξεπούλησαν,
ελπίδες ’ματοκύλησαν
κι όνειρα… Ξωφλημένα…

Για της αγάπης το σκοπό,
ασχήμιες, βάσανα, σωρό.
Και πώς να τραγουδήσεις;

Για της ζωής τις ομορφιές,
οι σκουριασμένες ζωγραφιές,
πώς να τις αναστήσεις;