Θα σου ψιθυρίσω με μια κιθάρα,
τώρα, που τελειώνει
του καημού μας η μέρα
και πλαγιάζει ο ήλιος …
Θα σου ζωγραφίσω με ηχοχρώματα,
τώρα, που ματώνει
τ’ ουρανού μας η άκρη
κι ωριμάζει η ζωή μας …
Θα σου ιστορίσω για κατορθώματα,
τώρα, που μικραίνει
των ονείρων το ύψος
κι έρχεται λήθη για όλα …
Με του μπάτη τ’ αεράκι
κι ένα τριανταφυλλάκι,
σού ‘στειλα τα φιλιά μου,
κομμάτια απ’ την καρδιά μου,
αστέρι μου,
(νυχτέρι μου)
άσπρο περιστέρι μου,
(πότε θα γίνεις ταίρι μου).
Με της Άνοιξης τ’ αρώματα,
της Ίριδας τα χρώματα,
σού ‘στειλα την ψυχή μου,
χαρές απ’ τη ζωή μου,
αστέρι μου,
(νυχτέρι μου)
άσπρο περιστέρι μου,
(πότε θα γίνεις ταίρι μου).