Category: Προσπάθειες

Προσπαθώ να ξυπνήσω όλες μου τις ενοχές

και όλα μου τα ανιαρά πιστεύω.

Δεν υπακούουν δυστυχώς οι ερινύες μου,

γιατ’ είναι αμετανόητες, ατίθασες, σκληρές

και δεν τις αναγνωρίζω φυσικά…

Προσπαθώ να κρατήσω στους ώμους μου,

το κουφάρι της ματαιοδοξίας μου. Αδύνατον

για να σηκώσω στις πλάτες μου τέτοιο φορτίο…

Προσπαθώ να εξηγήσω στα όνειρά μου

κάθε τους απορία και κάθε ενδοιασμό τους.

Μαθαίνω κι εγώ μαζί τους, άγνωστες πτυχές

από τον βαθύ ύπνο τους, γνωρίζω για τις φοβίες

τους που ταλαιπωρούν και τα όνειρά μου…

Προσπαθώ να δαμάσω τις επιθυμίες μου,

τα θέλω μου και τ’ ανήθικα πάθη μου.

Αυτός που δίνει σε όλα αυτά ιδανικές λύσεις,

είναι ο γητευτής της ζωής, ο φτερωτός

έρωτας…

Τι κι αν προσπαθείς απελπισμένα να διορθώσεις

τα κακώς κείμενα και τις τυχόν παραλείψεις.

Όλα πέφτουν στο κενό, γιατί θεωρείσαι αμελητέα

ποσότης, δίχως οικονομικό αντίβαρο, χωρίς

πλάτες πολιτικές και πάσης φύσεως κουμπάρους…

Τι κι αν προσπαθείς απεγνωσμένα να καταχωρήσεις

ονόματα και διευθύνσεις καλλιτεχνών

που υπηρετούν, με θρησκευτική ευλάβεια την τέχνη.

Ψάχνοντας στα κανάλια και στα περιοδικά του

συρμού, δεν θα τους συναντήσεις εδώ ποτέ.

Να τους αναζητήσεις αποκλειστικά και μόνο

στη μοναξιά της τέχνης τους και στο κάλλος

των συναισθημάτων τους…

Τι κι αν προσπαθείς να κολυμπήσεις στο

αντίθετο ρεύμα του ποταμού, που σε υποχρεώνουν

αυτοί που δε γνωρίζουν κολύμπι.

Μίλησε ξεκάθαρα στο ποτάμι θα νοιώσει

 

εκ βαθέων τις αγωνίες σου και

θα πάψει να είναι ορμητικό…

Τι κι αν προσπαθείς χρόνια τώρα να

γνωρίσεις τον άνθρωπο, είσαι ακόμα στην αρχή.

Πάντοτε στην αρχή θα ’βρίσκεσαι, ίσως

εδώ να είναι και το πανέμορφο, άλυτο

πρόβλημα «της ανθρωπολογίας».

Τι κι αν προσπαθείς να γράψεις στίχους

και μουσικές για τον έρωτα. Δεν πρόκειται

να εξαντληθεί το θέμα σου, όσα πεντάγραμμα

κι αν ζωγραφίσεις με τα φθογγόσημά σου

και την καρδιά σου…

Τι κι αν προσπαθείς να πυροβολήσεις τους

ενόχους, δεν φθάνουν τα βόλια όλου του

πλανήτη για να ξεκαθαρίσει η γή

από τα παράσιτά της και τους εχθρούς της…

Να μην προσπαθήσετε απαισιόδοξα ή

νωχελικά να κερδίσετε ύψος και κορυφές.

Οι μουδιασμένες φτερούγες θα σας προδώσουν,

με το πρώτο φύσημα των ανέμων.

Να μην προσπαθήσετε δίχως γνώσεις να

καταπιαστείτε με ειδικά θέματα.

Τ’ αποτελέσματα θα σας αιφνιδιάσουν και

δίχως χρονοτριβές θα εκτεθείτε, να είστε βέβαιοι.

Να μην προσπαθήσετε χωρίς ιδρώτα και αγώνες

ν’ απολαύσετε νίκες και οφφίκια ψυχής.

Δυστυχώς για εσάς όλα θα είναι κάλπικα, εφήμερα,

νάϋλον, χωρίς πνευματικά και ψυχικά στηρίγματα,

ηδονές και απολαύσεις δημιουργίας

αυθεντικής, που σου χαρίζει απλόχερα μόνον αυτή

και όχι τα δήθεν υποπροϊόντα της…

Να μην προσπαθήσετε ν’ αποκλείσετε άτομα

με αναπηρίες, με διαφορετικό χρώμα επιδερμίδας,

με άλλη θρησκεία, διαφορετικά ήθη κι έθιμα.

 

Όλοι έχουμε τα ίδια προνόμια και τις ίδιες

υποχρεώσεις, οι διαφορές έχουν το ενδιαφέρον…

Να μην προσπαθήσετε να καλλιεργήσετε

άγονους τόπους και αφιλόξενους. Δίχως δένδρα,

δίχως πουλιά, χωρίς προοπτική κι ελπίδα.

Να μην προσπαθήσετε να βοηθήσετε

αργόσχολους, τεμπέληδες και καυχησιάρηδες.

Επιδεινώνεται η κατάστασή τους και

πολλαπλασιάζεται ο ιός επικίνδυνα…

Να μην προσπαθήσετε ποτέ στη ζωή σας,

να πείτε έστω ένα αθώο ψέμα.

Η συνήθεια είναι κακίστη σύμβουλος…

Να μην προσπαθήσετε να συνδιαλαγείτε

με υπόπτους και σε ύποπτα σημεία.

Η πράξη σας είναι κολάσιμη και καταδικαστέα,

έτσι κι αλλιώς…

Να μην προσπαθήσεις με κάλπικες δικαιολογίες

να καλύψεις εκούσια λάθη σου.

Το φίλτρο του χρόνου κρατάει στην επιφάνεια του

όλα τα «σκουπίδια» και αναβλύζει καθαρή η αλήθεια.

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να δημιουργήσεις

αναχώματα και τείχη, στην αγάπη και στον έρωτα.

Οι «κατακτητές» δεν πρόκειται ν’ αντιμετωπισθούν

με όποια δήποτε αμυντικά σχέδια κι εξοπλισμούς.

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να δημιουργήσεις

εντυπώσεις για τον εαυτό σου, με δηλώσεις

και μεγαλόστομες διακηρύξεις.

Τα έργα σου είναι αναμφισβήτητος κριτής

και ντελάλης της προσφοράς και της

προσωπικότητάς σου.

 

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να προσποιηθείς

τον καλό,τον αγαθό, το φιλαλήθη, τον πολιτισμένο,

το σκληρό ή τον ατίθασο.

Η αλήθεια θ’ αποδείξει περίτρανα την

ποιότητα και το ήθος σου, με ακρίβεια και

σαφήνεια, δίχως μισόλογα και διφορούμενες έννοιες.

Να μην προσπαθήσεις ν’ αποδείξεις ότι πονάς,

ότι συμπονάς, ότι συμμετέχεις σε χαρά.

Ουσιώδης μάρτυς είναι η ματιά σου.

Αυτή θα σε καταδικάσει ή θα σε αποδώσει

αθώο στον κοινωνικό περίγυρο.

Γιατί τα μάτια κι οι ματιές είναι οι αδέκαστοι

λειτουργοί της Θέμιδας, από μυθικών ετών, έως το 2008.

Να μην προσπαθήσεις να διοργανώσεις γενέθλια

στο χρόνο σου. Τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα

και είναι αδύνατον για να προφθάσεις τις

χαρές, τις χάρες και τα δώρα του…

Θα προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε το αύριο

με συνεχείς αγώνες και ανιδιοτελείς αναβαθμίσεις

στο σημερινό παρόν μας, δίχως αναβολές.

Θα προσπαθήσουμε να δρομολογήσουμε των

παιδιών μας το μέλλον, με αξίες πνευματικές,

με χαρούμενες ταξιδιωτικές οδηγίες κι ευωδιαστά

ηλιοβασιλέματα στην Οία και στο Ημεροβίγλι.

Θα προσπαθήσουμε να υψώσουμε των απογόνων μας το μπόι,

έως τις Θεϊκές κορφές του Ολύμπου.

Έως τον Προφήτη Ηλία του Ταϋγέτου

και ως τις μαδάρες του Ψηλορείτη.

Θα προσπαθήσουμε να αγκαλιάσουμε τη γη

με την τεράστια μας αγκαλιά, που χωράει

όλους τους λαούς, όλους τους πολιτισμούς, όλα

τα ήθη κι όλες τις θάλασσες…

Ας μην προσπαθήσω άλλο στα έγχρωμα

φροντιστήρια της γνώσης να επιμορφωθώ.

Έχουν φροντίσει άλλοι για μένα έγκαιρα,

χωρίς να κοπιάσω. Αρκεί ένα πάτημα

στο τηλεκοντρόλ και λύνονται όλες μου οι απορίες.

Ας μην προσπαθήσω άλλο να γνωρίσω τον κόσμο,

«δώρον, άδωρον». Από τον καναπέ της φυλακής

μου γνωρίζω σύντομα, φθηνά, χωρίς κόπο, τον

πλανήτη μας, χλωρίδα, πανίδα και χιλιομετρικές

αποστάσεις, με μικρές ανώδυνες κινήσεις…

Ας μην προσπαθήσω άλλο να κρατηθώ από αξίες

και ιδανικά. Αφού τα κανάλια για μένα φροντίζουν

και όλα τα πιστωτικά ιδρύματα μου δίνουν δανεικά.

Ας μην προσπαθήσω άλλο για τα παιδιά μου,

αφού έχουν δασκάλους στο ΙΝΤΕRNET.

Για επαγγελματική αποκατάσταση τους βουλευτές μας.

 

Συνεχή απασχόληση με ουσίες διάφορες

και παραισθησιογόνα.

Ας μην προσπαθήσω να εφαρμόσω

άλλο μεθόδους αυτοκριτικής, λογοκρισίας

και διαλογισμού. Έχουν σηματοδοτηθεί

οι δρόμοι και οι λεωφόροι της αγρύπνιας

μου, τα καλντερίμια των πόθων μου και

οι χωματερές του μυαλού μου.

Ας μην προσπαθήσω να εκλεγώ δημοτικός,

νομαρχιακός ή κοινοβουλευτικός άρχοντας.

Όλα βαίνουν καλώς και οι τυχόν παραλήψεις,

οφείλονται φυσικά στους προηγούμενους, άραγε

θα είμαι αχρείαστος και περιττός για

τον κυρίαρχο(;) Λαό μου…

Δεν θα προσπαθήσω άλλο για ν’ αντικρούσω

ψεύτικα διλήμματα κι εγωισμούς μιζέριας.

Η κάθε ιδιοτελής εναλλαγή πλεύσης, η κάθε

εκούσια φιλοφρόνηση και η ομίχλη αντιπερισπασμού,

αφορούν δήθεν κι αιθεροβάμονες…

Δεν θα προσπαθήσω να κοινωνήσω των

αχράντων μυστηρίων του έρωτα, εάν δεν εξομολογηθώ

συνετά, εκ βαθέων, άνευ δόλου και

ενδοιασμών στο έτερον ήμισυ που με αφορά…

Δε θα προσπαθήσω να γιορτάσω σε σχόλες

και πανηγύρια, που διοργανώνουν κόλακες

αξιολύπητοι και σωματεία προέδρων, αντιπροέδρων

γραμματέων και φαρισαίων.

Δεν θα προσπαθήσω διακοσμητικά να εορτάσω

σ’ επετείους, εθνικές, ηρωικές, τοπικές, κλαδικές,

αθλητικές, πολιτιστικές κ.ο.κ. Χωρίς τη

συμμετοχή των παρευρισκομένων ανθρώπων

 

του μόχθου και της προσφοράς…

Δεν θα προσπαθήσω να χρεώσω σε αμαθείς

σφάλματα κοινωνικών λαθών και ορθογραφικών παθών.

Δεν θα προσπαθήσω να ταξινομήσω φακέλους

με τις προτεραιότητες σοφών ημιμαθών.

Σπατάλη χρόνου και κόπου, επειδή δεν συνυπάρχουν

η σοφία με την ημιμάθεια, από

αρχαιοτάτων χρόνων.

Δε θα προσπαθήσω να μεθύσω οράματα

και είδωλα πνευματικά, επειδή απλά έπαψαν

να υπάρχουν ανάμεσά μας. Κι έτσι οι

ελπίδες μας δεν έχουν προορισμό και δε

ζητούν επιβεβαίωση από καμιά ελπίδα…

Δεν θα προσπαθήσω να ταξιδέψω τα μεσημέρια μου,

γιατί τα εγκατέλειψαν ο ήλιος

και τα τζιτζίκια του Καλοκαιριού…

Δεν προσπαθώ άλλο, απελπίστηκα

από κούφιες ιδέες κι άρρωστα συναισθήματα.

Δεν προσπαθώ άλλο, είμαι ικανοποιημένος

από τα έως τώρα επιτεύγματα της επιστήμης.

Στον Πολιτισμό, στην οικολογία, στις σχέσεις

των λαών, στην ευημερία, στις ψυχικές ισορροπίες

της νεολαίας, στην υγεία, στην παιδεία.

Δεν προσπαθώ άλλο, άλλωστε ποιός είμαι;

Ένα μικρό άχυρο σε κυκλώνα, ένα κόμμα

στην παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια.

Μιά επέρειση στα συμφωνικά έργα

των μεγάλων μουσουργών…

Δεν προσπαθώ άλλο για τα καλύτερα

του σήμερα, επειδή με πνίγουν τα χειρότερα

του αύριο και ψυχορραγούν οι ελπίδες μου.

Δεν προσπαθώ να βρώ μια ήσυχη όαση,

γιατί η έρημος σκέπασε ακόμα και την αγάπη.

 

Δεν προσπαθώ να συναντήσω παραδείσους,

γιατί σαν γρανάζι της σύγχρονης ανθρώπινης

κρεατομηχανής, επιθυμώ και λαχταράω την κόλαση.

Δεν προσπαθώ να δροσίσω τις πνευματικές μου

φλόγες, επειδή έχω συνηθίσει στην ξηρασία

και στην ακατανόητη κουλτούρα των μηδενικών…

Δεν προσπαθώ να ονειρευτώ, να ερωτευτώ,

να ζήσω, γιατί εξοικειώθηκα με τους ανέραστους

εφιάλτες μου και με το θάνατο κάθε ομορφιάς…

Δεν προσπαθώ να γνωρίσω κι άλλους πολιτισμούς,

επειδή έχει πάψει να μ’ εδιαφέρει και ο

πρωτοπόρος δικός μου πολιτισμός…

Δεν προσπαθώ ν’ ανοίξω φτερά για κατακτήσεις

αιθέρων και για υψηλά ιδανικά πολιτισμικών αξιών.

Γιατί απλά συνήθισα στη σιγουριά της επίγειας

άγνοιας μου και των ταπεινών μου επιδιώξεων…

Αφού δεν προσπαθήσαμε, γιατί ζητάμε τις

ευθύνες από τους ανεύθυνους και από τους

διορισμένους υπεύθυνους;

Γιατί ζητάμε χάρες, από παραχαράκτες αξιών;

Γιατί ζητάμε ζωή, από ημιθανείς και νεκρούς;

Γιατί ζητάμε κουράγιο, από χρεοκοπημένους της ζωής;

Αφού δεν προσπαθήσαμε, γιατί ζητάμε οφφίκια

εξουσίας από εγκάθετους χαμαιλέοντες;

Γιατί ζητάμε ήλιους γνώσης, από ανεγκέφαλους;

Γιατί ζητάμε φεγγάρια φωτεινά, από βαρυχειμωνιές;

Γιατί ζητάμε άφεση αμαρτιών, από κολασμένους;

Αφού δεν προσπαθήσαμε, γιατί ζητάμε

αποδημητικά ταξίδια, από άφτερους;

Γιατί ζητάμε οικονομικά οφέλη, από

λαιμητόμους κι εκτελεστικά αποσπάσματα;

 

 

Γιατί ζητάμε ερωτικά βέλη, από γεράκια

και ύαινες πολέμων;

Γιατί ζητάμε καθαρές νίκες από βρώμικα

μαγαζάκια και παράγκες;

Αφού δεν προσπαθήσαμε, γιατί ζητάμε

παρόν και μέλλον ανθόστρωτα;

Γιατί ζητάμε καθαρή ζωή, αφού τη ρυπαίνουμε.

Γιατί ζητάμε απολαύσεις, χωρίς κόπο και μόχθο;

Γιατί ζητάμε καρπούς, αφού δεν καλλιεργήσαμε.

Γιατί ζητάμε ίσες ευκαιρίες, αφού δεν αγωνιστήκαμε.

Γιατί ζητάμε όμορφες στιγμές, αφού δεν ονειρευτήκαμε.

Γιατί ζητάμε την Ιθάκη, αφού δεν περιπλανηθήκαμε.

Γιατί ζητάμε συγχώρεση, αφού δεν αμαρτήσαμε.

Γιατί ζητάμε έρωτες, αφού δε χαιρόμαστε…

Γιατί ζητάμε ειρήνη, αφού δεν πολεμήσαμε…

Μην προσπαθήσετε μόνοι, για την ομαλή

ανακύκλωση χειμάρρων.

Υπάρχουν ποτάμια λιμνάζοντα που ανακυκλώνουν

τις ίδιες εικόνες, τις ίδιες λέξεις, τις ίδιες

συμπεριφορές και θα σας απογοητεύσουν τα δρώμενα.

Μην προσπαθήσετε μόνοι να οδηγήσετε

τη γαλέρα των ωκεανών σας.

Τα κύματα των μεταλλαγμένων οργασμών

έφραξαν διόδους πυράς και διαφυγές προς το φως.

Μην προσπαθήσετε μόνοι ν’ αποταμιεύσετε

κέρδη υπεραξίας δειλινών και χρωματισμών.

Τα χρηματιστήρια των ευκαιριών βασίλεψαν

άδοξα για τους παπαγάλους και για τα

νυχτοπούλια της καλντέρας.

Μην προσπαθήσετε μόνοι ν’ αβγατίσετε τις

επιδράσεις κι αποδράσεις σας.

Οι παρέες των αμνών χειραγωγούν ιχνηλάτες

διαπλοκών και κρυσφήγετα ευνούχων…