Κοριτσάκι μου στο Ηράκλειο,
ήλθες απ’ τις Αρχάνες.
Το βάδισμά σου, σαν ξωθιά,
σήμαντρα και καμπάνες.
Μοίρες και Άγιο – Μύρωνα,
σε γιόρταζαν τρεις μέρες,
στ’ Αρκαλοχώρι Καστρινιά,
σου πέρασαν τις βέρες.
Στην Άγια – Γαλήνη και στα Μάλια,
γαμοπίλαφα και τσικουδιές.
Στο Καστέλι της Πεδιάδας, χάδια,
πεντοζάληδες και μπαλοθιές.
Κοριτσάκι μου, λουλούδι μου στο Ρέθυμνο,
χαραγμένο στην καρδιά σου έχεις έθιμο.
Τρείς του μήνα, με τα πόδια στο Αρκάδι
και περνάς απ’ την Αμνάτο, σαν ζαρκάδι.
Στο Αμάρι και στο Σπήλι, τριανταφυλλιά,
άδικα σούστησε ο χάροντας θηλειά.
Σου πήρε τον Υάκινθο, είκοσι δυό χρονών,
κοπέλι κι άνθος των Ανωγειανών.
Αρχάγγελε της Κρήτης «ξάνοιξε»,
την Άνοιξη, που ο Χειμώνας πάγωσε…
Κοριτσάκι μου, πανέμορφη Χανιωτοπούλα,
«εκουζουλάναμε» Καστέλι, Κίσσαμο και Σούδα.
Χορεύαμε Χανιώτικο, επάνω στ’ Ακρωτήρι,
στην Κρήτη όλη έλαμπε, της μνήμης θυμιατήρι.
Οι Βενιζέλοι «πέμπουνε» Λευτεροαεράκι
κι απ’ τη Χαλέπα οι ευωδιές, του Νίκου Καζαντζάκη.
Οι Σφακιανοί ετοιμάζουνε, με τους αετούς αγώνες
κι οι βρακοφόροι να κρατούν, παράδοση αιώνες.
Ξυλούρη, παίξε μας δυό κοντιλιές…
Σύντεκνε κέρασέ μας τσικουδιές…
Κοριτσάκι μου στη Σάμο,
σ’ ερωτεύτηκα.
Τρείς Αυγούστου στο Ηραίο,
σε παντρεύτηκα.
Στο Καρλόβασι, μ’ ανέβαζες στ’ αστέρια,
Αγία – Κυριακή, μου έδωσες μαχαίρια
Του Πυθαγόρα ο κανών,
χρυσός ορίζοντας λαών.
Μα της καρδιάς σου οι κανόνες,
λιμοί, λοιμοί, σεισμοί
και παγετώνες…
Κοριτσάκι μου στην Ικαρία,
γράψαμε την πιό όμορφη ιστορία.
Θέρμα, Καταφύγιο και Φανάρι,
η αρμύρα του Αιγαίου μ’ εξιτάρει.
Από Άγιο-Κήρυκο, Καμάρι και Χρυσομηλιά,
στων Φούρνων τα νησιά, βραδάκι στον Άγιο-Μηνά.
Κοριτσάκι μου στην Ικαρία,
ισόβια, γαλανόλευκη λατρεία.
Δεν μπορεί κανένας να τ’ αμφισβητήσει,
Μεγάλο και Μικρό Χωριό, στ’ Αγαθονήσι.
Κοριτσάκι μου γλυκό στη Νάξο,
νάχα του αετού φτερά για να πετάξω.
Να γυρίσουμε στα Κουφονήσια,
στις Σχοινούσσες για ερωτικά μεθύσια.
Σύκινο, Φολέγανδρο, για τρέλες,
στις Δονούσσες, τσιπουράκι με σαρδέλες
Σαντορίνη, στου ηφαίστειου τη λάβα,
Οία, στου παράδεισου καρσί το διάβα.
Κοριτσάκι μου στο Αιγαίο, σαγηνεύεις,
τα νησιά σε καμαρώνουν που χορεύεις.
Στολισμένη με γαλάζια νυφικά,
σου εμπιστεύεται ο ήλιος μυστικά.
Απ’ τη Σέριφο, την Κύθνο και την Κέα,
φτερουγάς για Μύκονο, για Σύρα, για Περαία.
Σίφνο, Τήνο, Πάρο, Ίο, Αμοργό,
στην Αντίπαρο(;)
Τη Μανταλένα οδηγό.
Κοριτσάκι μου στη Σύρα, θύμησες,
όνειρα για δρόμους που ξεκίνησες.
Έφθασες στο πλοίο γι’ αναχώρηση,
μα δεν έδωσες σ’ εκείνον μιά συγχώρηση.
Στα κανάλια του μυαλού σου έτρεχαν,
το μουράγιο οι αναμνήσεις έβρεχαν.
Έχεις στην ψυχή σου φυλαγμένη
την Φραγκοσυριανή.
Φοίνικα, την Ντέλα-Γκράτσια
και Αληθινή.
Του Μάρκου τα κειμήλια
στον καθρέφτη.
Την Ερμούπολη,
στο χρόνο μας τον κλέφτη…
Κοριτσάκι μου από την Καλαμάτα,
πούχεις χίλιες ομορφιές, λόγια σταράτα
και το κάστρο της, σαν άγρυπνο φρουρό.
Πάμε βόλτα στο λιμάνι, στους μπαχτσέδες
στην παλιά την πόλη με τους ναργιλέδες,
μήπως σεργιανάει κι η βασίλισσα Ιζαμπώ.
Θα χαρίσω ολομέταξα μαντήλια
και θ’ ανάψω στην Υπαπαντή καντήλια,
για μι’ αγάπη μου απ’ τα παλιά.
Θα γιορτάσουμε, Ακρογιάλι και Μαντίνειες
τα στραβά να σπάσουνε, οι γκίνιες,
στο Μεσσηνιακό να σ’ έχω αγκαλιά.
Κοριτσάκι στη Λευκάδα,
καρδιοσυννεφιάς λιακάδα,
σε ποθώ, σε λαχταρώ.
Να βρεθούμε Μεγανήσι,
στο ερωτικό μεθύσι,
κολυμπώντας στο Σκορπιό.
Στην Κεφαλλονιά τραγούδι,
Αργοστόλι και Ληξούρι,
να χορεύει ο ουρανός.
Κι απο Ζάκυνθο Κυλλήνη,
της αγάπης το δελφίνι,
θα μας φέρνει πάντα εμπρός.