Author: astrolabos

Προσπαθείτε μια ολόκληρη ζωή ν’ αβγατίσετε

τις τραπεζικές σας καταθέσεις, τα ομόλογα, τ’ ακίνητα.

Ο χρόνος όμως σας πρόδωσε, γιατ’ είναι φειδωλός

με τις χρονικές του διάρκειες…

Προσπαθείτε να αιχμαλωτίσετε ελευθερίες

ιδεών και πράξεις δημιουργών. Δυστυχώς για

εσάς οι φυλακές σας είναι διάτρητες κι επισφαλείς.

Προσπαθείτε με πρωτόγονα μέσα και λανθασμένους

τρόπους για να βρείτε διεξόδους από

τις κρίσεις. Μα η «κρίση» είναι αποκλειστικά

δικιά σας εφεύρεση…

Προσπαθείτε να παρακολουθήσετε ψυχρά,

τυπικά, ανέκφραστα, την εξόδιο ακολουθία

των παθών της ανύπαρκτης ζωής σας.

Νομίζοντας ότι επιτελείτε, Θεάρεστον έργον.

Μα δεν υπάρχει καμιά ακολουθία, αφού δεν

υπήρξε ποτέ πάθος και ζωή στη ζωή σας…

Προσπαθούμε να νοιώσουμε ικανοποιημένοι

αλλά ματαίως, παντού κονιορτός κι ερείπια.

Από ποιό μπράτσο κι από ποιόν φορέα να πιαστούμε;

Προσπαθούμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, γινόμαστε

γραφικοί κι αναχρονιστές, μας περιγελούν…

Προσπαθούμε να χαϊδέψουμε την Αρετή,

αλλά εμφανίζεται η κακία μας.

Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τον

Θεό, πάντοτε μπλέκονται οι γραμμές και

βγαίνει στο κινητό του ο σατανάς…

Προσπαθούμε να μοιράσουμε τις χαρές μας

και τα χαμόγελα ευτυχίας κι επιτυχίας μας.

Αυτομάτως στη μοιρασιά μπαίνουν οι «εξυπνάδες»

με την απαισιοδοξία κι αρχίζει η αντίστροφος

μέτρηση, όλα παίρνουν το δρόμο τους…

Προσπαθούμε να διοργανώσουμε πολιτιστικές

 

Εκδηλώσεις με θιάσους, ορχήστρες, εκθέσεις,

με λογοτέχνες, ζωγράφους, φεστιβάλ χορών.

Πάντοτε καταλήγουμε σε διαδηλώσεις ψητών

χοιρινών (γουρουνοπούλες), κόκα – κόλες

και μπύρες σε πάγο…

Προσπαθούμε να ερωτευθούμε μήπως και

ομορφύνουν οι μέρες μας, αλλά τα βέλη του

φτερωτού Θεού έγιναν πλαστικά και λυγάνε.

Προσπαθούμε να ψάλλουμε το κάλλος και

την ομορφιά της ζωής, αλλά το φασιστικό καθεστώς

των μέσων αποχαύνωσης, μας μετάλλαξε

σε κωφάλαλους…

Προσπαθούμε να γιατρέψουμε τις πληγές

της γής μας, αλλά τις δημιουργούμε καινούργιες,

λόγω άγνοιας και λόγω αδιαφορίας…

Προσπαθούμε ν’ αυξήσουμε τα έσοδά μας με

ανορθόδοξους, ανέντιμους και σύντομους τρόπους…

Προσπαθεί να αποδείξει τα αυταπόδεικτα,

π.χ. γιατί η αγάπη δεν πρέπει να ξεχωρίζει ανθρώπους,

θρησκείες, πολιτισμούς, ήθη κι έθιμα λαών.

Προσπαθεί να διώξει εμμονές και δεισιδαιμονίες,

πάντα με ανορθόδοξους τρόπους και λανθασμένους

χειρισμούς, αρκεί να βασανίζεται ο περίγυρος.

Προσπαθεί να απολαύσει την πανσέληνο του

Αυγούστου, φορώντας γυαλιά ηλίου και

στολή εποχιακού πυροσβέστη, πίνοντας τσάι.

Προσπαθεί ν’ αλλάξει τις εποχές και τις γιορτές

του χρόνου λέγοντας:

«Οι τριανταφυλλιές και το χαμομήλι πρέπει

ν’ ανθίζουν Χριστούγεννα, τότε μου χρησιμεύουν».

«Πρέπει να χιονίζει τον Αύγουστο, γιατί τότε

μόνο ζεσταίνομαι»

«Την Καθαρά Δευτέρα και την Τσικνοπέμπτη

πρέπει να εορτάζουμε μόνο Σάββατα

 

κι η άλλη ημέρα είναι αργία…

Προσπαθεί ν’ αλλάξει την πορεία των

τροχοφόρων στους Αθηναϊκούς δρόμους και πλατείες.

«Στο Λονδίνο γιατί κυκλοφορούν από την

αριστερή λωρίδα; Εμείς μιά ζωή δεξιά, νισάφι».

Προσπαθεί να τραγουδήσει άριες λέγοντας:

«Ποιά είναι η Κάλλας; Ας μην είχε

τον Ωνάση, εμένα που με βλέπεις έχω τραγουδήσει

στα γενέθλια του μακαρίτη του Μήτσου

στην Ιερά οδό, με ιερόδουλες…».

Προσπαθεί να μιμηθεί τα πουλιά,

τρώγοντας καναβούρι και τσιμπώντας μαρούλι.

Προσπαθεί ν’ απαγγείλει Καβάφη, Ρίτσο,

Γκάτσο ή Ελύτη, ανοιγοκλείνοντας μόνο

τα χείλη και φορώντας πανάκριβη τουαλέτα…

Προσπαθώ να ξυπνήσω όλες μου τις ενοχές

και όλα μου τα ανιαρά πιστεύω.

Δεν υπακούουν δυστυχώς οι ερινύες μου,

γιατ’ είναι αμετανόητες, ατίθασες, σκληρές

και δεν τις αναγνωρίζω φυσικά…

Προσπαθώ να κρατήσω στους ώμους μου,

το κουφάρι της ματαιοδοξίας μου. Αδύνατον

για να σηκώσω στις πλάτες μου τέτοιο φορτίο…

Προσπαθώ να εξηγήσω στα όνειρά μου

κάθε τους απορία και κάθε ενδοιασμό τους.

Μαθαίνω κι εγώ μαζί τους, άγνωστες πτυχές

από τον βαθύ ύπνο τους, γνωρίζω για τις φοβίες

τους που ταλαιπωρούν και τα όνειρά μου…

Προσπαθώ να δαμάσω τις επιθυμίες μου,

τα θέλω μου και τ’ ανήθικα πάθη μου.

Αυτός που δίνει σε όλα αυτά ιδανικές λύσεις,

είναι ο γητευτής της ζωής, ο φτερωτός

έρωτας…

Τι κι αν προσπαθείς απελπισμένα να διορθώσεις

τα κακώς κείμενα και τις τυχόν παραλείψεις.

Όλα πέφτουν στο κενό, γιατί θεωρείσαι αμελητέα

ποσότης, δίχως οικονομικό αντίβαρο, χωρίς

πλάτες πολιτικές και πάσης φύσεως κουμπάρους…

Τι κι αν προσπαθείς απεγνωσμένα να καταχωρήσεις

ονόματα και διευθύνσεις καλλιτεχνών

που υπηρετούν, με θρησκευτική ευλάβεια την τέχνη.

Ψάχνοντας στα κανάλια και στα περιοδικά του

συρμού, δεν θα τους συναντήσεις εδώ ποτέ.

Να τους αναζητήσεις αποκλειστικά και μόνο

στη μοναξιά της τέχνης τους και στο κάλλος

των συναισθημάτων τους…

Τι κι αν προσπαθείς να κολυμπήσεις στο

αντίθετο ρεύμα του ποταμού, που σε υποχρεώνουν

αυτοί που δε γνωρίζουν κολύμπι.

Μίλησε ξεκάθαρα στο ποτάμι θα νοιώσει

 

εκ βαθέων τις αγωνίες σου και

θα πάψει να είναι ορμητικό…

Τι κι αν προσπαθείς χρόνια τώρα να

γνωρίσεις τον άνθρωπο, είσαι ακόμα στην αρχή.

Πάντοτε στην αρχή θα ’βρίσκεσαι, ίσως

εδώ να είναι και το πανέμορφο, άλυτο

πρόβλημα «της ανθρωπολογίας».

Τι κι αν προσπαθείς να γράψεις στίχους

και μουσικές για τον έρωτα. Δεν πρόκειται

να εξαντληθεί το θέμα σου, όσα πεντάγραμμα

κι αν ζωγραφίσεις με τα φθογγόσημά σου

και την καρδιά σου…

Τι κι αν προσπαθείς να πυροβολήσεις τους

ενόχους, δεν φθάνουν τα βόλια όλου του

πλανήτη για να ξεκαθαρίσει η γή

από τα παράσιτά της και τους εχθρούς της…

Να μην προσπαθήσετε απαισιόδοξα ή

νωχελικά να κερδίσετε ύψος και κορυφές.

Οι μουδιασμένες φτερούγες θα σας προδώσουν,

με το πρώτο φύσημα των ανέμων.

Να μην προσπαθήσετε δίχως γνώσεις να

καταπιαστείτε με ειδικά θέματα.

Τ’ αποτελέσματα θα σας αιφνιδιάσουν και

δίχως χρονοτριβές θα εκτεθείτε, να είστε βέβαιοι.

Να μην προσπαθήσετε χωρίς ιδρώτα και αγώνες

ν’ απολαύσετε νίκες και οφφίκια ψυχής.

Δυστυχώς για εσάς όλα θα είναι κάλπικα, εφήμερα,

νάϋλον, χωρίς πνευματικά και ψυχικά στηρίγματα,

ηδονές και απολαύσεις δημιουργίας

αυθεντικής, που σου χαρίζει απλόχερα μόνον αυτή

και όχι τα δήθεν υποπροϊόντα της…

Να μην προσπαθήσετε ν’ αποκλείσετε άτομα

με αναπηρίες, με διαφορετικό χρώμα επιδερμίδας,

με άλλη θρησκεία, διαφορετικά ήθη κι έθιμα.

 

Όλοι έχουμε τα ίδια προνόμια και τις ίδιες

υποχρεώσεις, οι διαφορές έχουν το ενδιαφέρον…

Να μην προσπαθήσετε να καλλιεργήσετε

άγονους τόπους και αφιλόξενους. Δίχως δένδρα,

δίχως πουλιά, χωρίς προοπτική κι ελπίδα.

Να μην προσπαθήσετε να βοηθήσετε

αργόσχολους, τεμπέληδες και καυχησιάρηδες.

Επιδεινώνεται η κατάστασή τους και

πολλαπλασιάζεται ο ιός επικίνδυνα…

Να μην προσπαθήσετε ποτέ στη ζωή σας,

να πείτε έστω ένα αθώο ψέμα.

Η συνήθεια είναι κακίστη σύμβουλος…

Να μην προσπαθήσετε να συνδιαλαγείτε

με υπόπτους και σε ύποπτα σημεία.

Η πράξη σας είναι κολάσιμη και καταδικαστέα,

έτσι κι αλλιώς…

Να μην προσπαθήσεις με κάλπικες δικαιολογίες

να καλύψεις εκούσια λάθη σου.

Το φίλτρο του χρόνου κρατάει στην επιφάνεια του

όλα τα «σκουπίδια» και αναβλύζει καθαρή η αλήθεια.

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να δημιουργήσεις

αναχώματα και τείχη, στην αγάπη και στον έρωτα.

Οι «κατακτητές» δεν πρόκειται ν’ αντιμετωπισθούν

με όποια δήποτε αμυντικά σχέδια κι εξοπλισμούς.

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να δημιουργήσεις

εντυπώσεις για τον εαυτό σου, με δηλώσεις

και μεγαλόστομες διακηρύξεις.

Τα έργα σου είναι αναμφισβήτητος κριτής

και ντελάλης της προσφοράς και της

προσωπικότητάς σου.

 

Να μην προσπαθήσεις ποτέ να προσποιηθείς

τον καλό,τον αγαθό, το φιλαλήθη, τον πολιτισμένο,

το σκληρό ή τον ατίθασο.

Η αλήθεια θ’ αποδείξει περίτρανα την

ποιότητα και το ήθος σου, με ακρίβεια και

σαφήνεια, δίχως μισόλογα και διφορούμενες έννοιες.

Να μην προσπαθήσεις ν’ αποδείξεις ότι πονάς,

ότι συμπονάς, ότι συμμετέχεις σε χαρά.

Ουσιώδης μάρτυς είναι η ματιά σου.

Αυτή θα σε καταδικάσει ή θα σε αποδώσει

αθώο στον κοινωνικό περίγυρο.

Γιατί τα μάτια κι οι ματιές είναι οι αδέκαστοι

λειτουργοί της Θέμιδας, από μυθικών ετών, έως το 2008.

Να μην προσπαθήσεις να διοργανώσεις γενέθλια

στο χρόνο σου. Τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα

και είναι αδύνατον για να προφθάσεις τις

χαρές, τις χάρες και τα δώρα του…

Θα προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε το αύριο

με συνεχείς αγώνες και ανιδιοτελείς αναβαθμίσεις

στο σημερινό παρόν μας, δίχως αναβολές.

Θα προσπαθήσουμε να δρομολογήσουμε των

παιδιών μας το μέλλον, με αξίες πνευματικές,

με χαρούμενες ταξιδιωτικές οδηγίες κι ευωδιαστά

ηλιοβασιλέματα στην Οία και στο Ημεροβίγλι.

Θα προσπαθήσουμε να υψώσουμε των απογόνων μας το μπόι,

έως τις Θεϊκές κορφές του Ολύμπου.

Έως τον Προφήτη Ηλία του Ταϋγέτου

και ως τις μαδάρες του Ψηλορείτη.

Θα προσπαθήσουμε να αγκαλιάσουμε τη γη

με την τεράστια μας αγκαλιά, που χωράει

όλους τους λαούς, όλους τους πολιτισμούς, όλα

τα ήθη κι όλες τις θάλασσες…

Ας μην προσπαθήσω άλλο στα έγχρωμα

φροντιστήρια της γνώσης να επιμορφωθώ.

Έχουν φροντίσει άλλοι για μένα έγκαιρα,

χωρίς να κοπιάσω. Αρκεί ένα πάτημα

στο τηλεκοντρόλ και λύνονται όλες μου οι απορίες.

Ας μην προσπαθήσω άλλο να γνωρίσω τον κόσμο,

«δώρον, άδωρον». Από τον καναπέ της φυλακής

μου γνωρίζω σύντομα, φθηνά, χωρίς κόπο, τον

πλανήτη μας, χλωρίδα, πανίδα και χιλιομετρικές

αποστάσεις, με μικρές ανώδυνες κινήσεις…

Ας μην προσπαθήσω άλλο να κρατηθώ από αξίες

και ιδανικά. Αφού τα κανάλια για μένα φροντίζουν

και όλα τα πιστωτικά ιδρύματα μου δίνουν δανεικά.

Ας μην προσπαθήσω άλλο για τα παιδιά μου,

αφού έχουν δασκάλους στο ΙΝΤΕRNET.

Για επαγγελματική αποκατάσταση τους βουλευτές μας.

 

Συνεχή απασχόληση με ουσίες διάφορες

και παραισθησιογόνα.

Ας μην προσπαθήσω να εφαρμόσω

άλλο μεθόδους αυτοκριτικής, λογοκρισίας

και διαλογισμού. Έχουν σηματοδοτηθεί

οι δρόμοι και οι λεωφόροι της αγρύπνιας

μου, τα καλντερίμια των πόθων μου και

οι χωματερές του μυαλού μου.

Ας μην προσπαθήσω να εκλεγώ δημοτικός,

νομαρχιακός ή κοινοβουλευτικός άρχοντας.

Όλα βαίνουν καλώς και οι τυχόν παραλήψεις,

οφείλονται φυσικά στους προηγούμενους, άραγε

θα είμαι αχρείαστος και περιττός για

τον κυρίαρχο(;) Λαό μου…

Δεν θα προσπαθήσω άλλο για ν’ αντικρούσω

ψεύτικα διλήμματα κι εγωισμούς μιζέριας.

Η κάθε ιδιοτελής εναλλαγή πλεύσης, η κάθε

εκούσια φιλοφρόνηση και η ομίχλη αντιπερισπασμού,

αφορούν δήθεν κι αιθεροβάμονες…

Δεν θα προσπαθήσω να κοινωνήσω των

αχράντων μυστηρίων του έρωτα, εάν δεν εξομολογηθώ

συνετά, εκ βαθέων, άνευ δόλου και

ενδοιασμών στο έτερον ήμισυ που με αφορά…

Δε θα προσπαθήσω να γιορτάσω σε σχόλες

και πανηγύρια, που διοργανώνουν κόλακες

αξιολύπητοι και σωματεία προέδρων, αντιπροέδρων

γραμματέων και φαρισαίων.

Δεν θα προσπαθήσω διακοσμητικά να εορτάσω

σ’ επετείους, εθνικές, ηρωικές, τοπικές, κλαδικές,

αθλητικές, πολιτιστικές κ.ο.κ. Χωρίς τη

συμμετοχή των παρευρισκομένων ανθρώπων

 

του μόχθου και της προσφοράς…

Δεν θα προσπαθήσω να χρεώσω σε αμαθείς

σφάλματα κοινωνικών λαθών και ορθογραφικών παθών.

Δεν θα προσπαθήσω να ταξινομήσω φακέλους

με τις προτεραιότητες σοφών ημιμαθών.

Σπατάλη χρόνου και κόπου, επειδή δεν συνυπάρχουν

η σοφία με την ημιμάθεια, από

αρχαιοτάτων χρόνων.

Δε θα προσπαθήσω να μεθύσω οράματα

και είδωλα πνευματικά, επειδή απλά έπαψαν

να υπάρχουν ανάμεσά μας. Κι έτσι οι

ελπίδες μας δεν έχουν προορισμό και δε

ζητούν επιβεβαίωση από καμιά ελπίδα…

Δεν θα προσπαθήσω να ταξιδέψω τα μεσημέρια μου,

γιατί τα εγκατέλειψαν ο ήλιος

και τα τζιτζίκια του Καλοκαιριού…