Ήλθε το κύμα κι έκλεισε
τους χτύπους της καρδιάς μου,
της μόνης ζωγραφιάς μου
και τ’ όνειρό μου έσβησε.
Μαυροφορεθήκαν τα γλαρόνια,
λάθος προχωρήσαν τόσα χρόνια (;)
Ήλθε ο μπάτης κι άνοιξε
της μοίρας το τεφτέρι (μου),
ο λίβας και τ’ αστέρι (μου)
έσβησαν ό,τι εκείνη άγγιξε.
Ανθοφορεθήκαν τα μπαλκόνια…
Χρυσοστολιστήκανε τα χρόνια…
