Αγναντεύω στον ορίζοντά της,
μελαγχολώ, προβληματίζομαι,
αδιαφορώ και εξαγνίζομαι.
Παίρνω τα μάτια της ψυχής,
θωρώ τα περασμένα.
Γέρνω στα βράδια της καρδιάς,
μεθώ στα ξεχασμένα.
Αγναντεύω στα ματόκλαδά της,
υπνοβατώ, παραμυθιάζομαι,
ασκαβλώ κι εκστασιάζομαι.
Παίρνω τα λόγια του βοριά,
μιλώ στις αναμνήσεις.
Γέρνω στα χάδια της νυχτιάς,
μ’ ακόμα να γυρίσεις.
