Αρχάγγελε που φτερουγάς
πάνω απ’ τον Παρθενώνα,
ζωγράφισε τα μάτια της
σε μαρμαροκολώνα.
Να τα θωρούνε τα πουλιά,
να γλυκοκελαϊδάνε.
Να τα φιλούνε τα παιδιά,
να ερωτοφτερουγάνε.
Για να περάσει η Αθηνά
να ιδεί τα βλέφαρά της
και να χαρεί την ομορφιά,
Άνοιξη στην καρδιά της.
Σπόρος να γίνει η καρδιά,
τα νιάτα να ανθίσουν,
οι φυλλωσιές τους, τα κλαριά,
τη γη να κατακλύσουν.
