Θάμαι ο πολεμιστής σου,
ο Χριστός και ο ληστής σου,
ο Καιάδας κι η ζωή.
Θάμαι μύρο και φαρμάκι,
ύαινα και σπουργιτάκι,
η κατάρα κι η ευχή.
Θάμαι πόλεμος κι Ειρήνη,
όαση και γης καμίνι,
που θα καίει τις καρδιές.
Θάμαι και χολή και νάμα,
η καταστροφή, το θάμμα,
που ματώνει τις βραδιές.
