Δε ρώτησες, αν ζω ή αν πεθαίνω,
αν κάτι έχασα ή άλλο περιμένω.
Δε νοιάστηκες, πού βρίσκομαι για πού τραβάω,
αν κάτι σώθηκε ή άλλη αγαπάω.
Είσαι πληγή που αφορμίζει,
τρένο νεκρό, που δε σφυρίζει.
Είσ' ακυβέρνητο καράβι,
φωτιά ζωής, που δεν ανάβει.
Δε ρώτησες, τα χρόνια μας τι απογίναν,
αν όλα χάθηκαν, τα δάκρυα μείναν (;)
Δε νοιάστηκες, γι' ανθρώπινα και για φιλίες,
αν λένε ψέματα οι ιστορίες.
Είσαι πληγή που αφορμίζει,
τρένο νεκρό, που δε σφυρίζει.
Είσ' ακυβέρνητο καράβι,
φωτιά ζωής, που δεν ανάβει.